Kwalifikacja do in vitro
Pierwszy istotny krok w drodze do zakwalifikowania się do procedury in vitro to konsultacja ze specjalistą leczenia niepłodności. Podczas wizyty lekarz przeprowadza dokładny wywiad medyczny, co pozwala na zrozumienie indywidualnej sytuacji pacjentów. Następnie analizuje dotychczasowe wyniki badań. Każda para przed in vitro musi również posiadać komplet tzw. badań ustawowych w kierunku chorób zakaźnych, grupy krwi, a w przypadku kobiety też cytologii i biocenozy pochwy. Na podstawie zgromadzonych informacji lekarz może podjąć decyzję o zakwalifikowaniu pacjentów do procedury in vitro, która obejmuje kilka etapów.
Procedura zapłodnienia in vitro (IVF) rozpoczyna się od stymulacji hormonalnej. Polega na przyjmowaniu odpowiednich leków w celu zwiększenia liczby komórek jajowych. Dzięki temu rośnie szansa na otrzymanie prawidłowego zarodka i upragnionej ciąży. W trakcie leczenia farmakologicznego pacjentka powinna regularnie odwiedzać klinikę, aby lekarz mógł monitorować postępy stymulacji za pomocą badań hormonalnych i USG ginekologicznego.
Punkcja jajników, czyli pobranie komórek jajowych, stanowi kolejny istotny krok w procedurze in vitro. Jest to krótki zabieg, który trwa zaledwie kilkanaście minut i przeprowadzany jest w krótkotrwałym znieczuleniu ogólnym. W tym samym dniu partner pacjentki oddaje nasienie w placówce kliniki. Pacjentka chwilę odpoczywa w klinice, uzyskuje również informację ile komórek jajowych udało się pozyskać.
Zapłodnienie komórki w warunkach laboratoryjnych
Pobrane oocyty trafiają wprost do laboratorium, gdzie embriolodzy zajmuje się ich zapłodnieniem, wcześniej pozyskanym od partnera nasieniem. Zazwyczaj odbywa się to za pomocą ICSI, czyli wstrzyknięciu plemnika bezpośrednio do komórki jajowej. Nadmiar oocytów można poddać mrożeniu, które pozwala na ich późniejsze wykorzystanie w przyszłych cyklach leczenia. Zapłodnione oocyty umieszcza się w specjalnym inkubatorze. Embriolog przez kolejne dni uważnie kontroluje, czy zarodki rozwijają się prawidłowo, jeśli tak to zazwyczaj w trzeciej lub piątej dobie rozwoju zarodka odbywa się transfer.
Transfer zarodka
Pacjentka zazwyczaj dzień wcześniej jest uprzedzana o transferze. Liczba przenoszonych do macicy zarodków zależy od decyzji lekarza na podstawie sytuacji medycznej danej pary. Zazwyczaj jednak jest to jeden zarodek. Podczas transferu lekarz umieszcza zarodek w jamie macicy przy użyciu specjalnego katetera. Jest to krótki zabieg, nie wymaga on żadnego znieczulenia. Po wszystkim pacjentka może wracać do domu, otrzymując od lekarza wskazania co do stosowania leków wspierających rozwój ciąży. Nastaje wtedy trudny czas oczekiwania na wynik. Oczywiście wiele kobiet wykonuje ciążowe testy domowe, ale żeby mieć pewność najlepiej po około 2 tygodniach od punkcji wykonać wiarygodny test beta HCG z krwi, aby dowiedzieć się czy doszło do zagnieżdżenia się zarodka.
In vitro z refundacją
Procedura in vitro to złożony proces, który oferuje parom zmagającym się z poważnymi problemami z płodnością realną szansę na rodzicielstwo. Placówki, takie jak Klinika Bocian w Lublinie umożliwiają przeprowadzenie wszystkich etapów tego leczenia: od stymulacji hormonalnej po transfer zarodka, a także oferują dodatkowe procedury wspierające zapłodnienie pozaustrojowe. Warto wspomnieć, że Klinika Bocian w Lublinie od czerwca 2024 roku jest realizatorem rządowego programu refundacji in vitro, co pozwala na pokrycie kosztów tej procedury z budżetu państwa.
Osoby zainteresowane konsultacją z lekarzem mogą umówić się na wizytę, dzwoniąc pod numer tel. +48 81 475 76 80 lub udając się bezpośrednio do placówki, która znajduje się przy ul. Relaksowej 26.
Komentarze (0)
Wysyłając komentarz akceptujesz regulamin serwisu. Zgodnie z art. 24 ust. 1 pkt 3 i 4 ustawy o ochronie danych osobowych, podanie danych jest dobrowolne, Użytkownikowi przysługuje prawo dostępu do treści swoich danych i ich poprawiania. Jak to zrobić dowiesz się w zakładce polityka prywatności.