Biała

26 marca w wieku 80 lat zmarł Maciej Ferdynand Falkiewicz, wielowymiarowy artysta, malarz, który ukazał piękno i ducha nadbużańskich krajobrazów, zwierząt i ludzi.

Urodził się 29 października 1942 w Lublinie. Studiował malarstwo w pracowniach profesorów Michała Byliny i Ludwika Maciąga z warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie w 1974 r. uzyskał dyplom. 

W 1975 r., po pobycie na pierwszym plenerze w Janowie Podlaskim, pozostał na Podlasiu, gdy otrzymał mieszkanie w Białej Podlaskiej. Najpierw pracował w bialskim muzeum, później uczył w I LO im. J. I. Kraszewskiego. Założył Bialskopodlaski Klub Jeździecki. Przez siedem lat pracował w bialskiej AWF jako starszy asystent prowadzący jeździectwo.

W Janowie Podlaskim kupił zabytkową kamieniczkę Dom Ryttów, poświęcił swoje malowanie i czas na ratowanie tego zabytku. Organizował profesjonalne wystawy plastyki, gościł oficjalne delegacje odwiedzające woj. bialskopodlaskie.

Był wizytówką Podlasia. Zakładał kontusz szlachecki i wsiadał na koń, aby w widowiskach-happeningach przypomnieć narodowe tradycje. Wybrano go starszym Bractwa Kurkowego, monarchiści zaś nadali mu certyfikat starosty janowsko-podlaskiego. 

Uczestniczył w około 100 wystawach środowiskowych, ogólnopolskich i międzynarodowych. Jego prace trafiły do kilku muzeów oraz do wielu kolekcji w kraju i za granicą. Był wszechstronnym malarzem.    

Tworzył dziesiątki pejzaży, portretów oraz scen rodzajowych z często pojawiającymi się tam końmi, jeźdźcami i myśliwymi.

25 maja po długiej chorobie, w wieku 72 lat, zmarł poseł, lek. med. Riad Haidar, twórca i wieloletni ordynator oddziału neonatologicznego Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Białej Podlaskiej.

Urodził się 1 sierpnia 1951 r. w rodzinie nauczycielskiej w Seidzie, wojewódzkim mieście w południowej Syrii. Uczył się tam do matury i następnie studiował na wydziale matematyczno-fizycznym uniwersytetu w Damaszku. Jako jeden z najlepszych studentów ukończył licencjat i mógł w nagrodę wybrać studiowanie w Polsce. Ukończył Akademię Medyczną w Lublinie. Po skończeniu studiów w 1981 r. rozpoczął pracę w starym bialskim szpitalu. Gdy uzyskał I stopień specjalizacji wyjechał na kilka lat do Syrii i Libii. Powrócił do Białej Podlaskiej i mozolnie organizował OIOM dla noworodków, który po latach okazał się jednym z najlepszych w kraju.

Jako konsultant i ordynator współpracujący z Jerzym Owsiakiem przyczynił się do pozyskania przez szpital wysokiej klasy aparatury medycznej i sprzętu od Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. To doktor przez dziesięciolecia prowadził bialskie sztaby WOŚP.

W 1989 r. uzyskał polskie obywatelstwo. Od 2000 do 2019 roku należał do Sojuszu Lewicy Demokratycznej. Zasiadał w Radzie Miejskiej Białej Podlaskiej oraz później w Sejmiku Województwa Lubelskiego. 

W 2019 r. uzyskał mandat posła IX kadencji z listy Koalicji Obywatelskiej. Kiedy nie przedłużono z nim kontraktu na ordynatora bialskiego szpitala, broniły go tłumy zwolenników i rodziców wdzięcznych za uratowanie dzieci. Zaczął pracować w szpitalu powiatowym w Parczewie.

12 czerwca 2023 r. w wieku 56 lat, po ciężkiej chorobie, zmarł Stanisław Szewczyk dyrektor Szkoły Podstawowej w Sławacinku Starym.

Urodził się 4 lipca w Chełmie. Ukończył warszawską AWF. Jako nauczyciel wychowania fizycznego najpierw uczył w Siennicy Różanej, a później przez 11 lat w SP nr 8 Chełmie i następnie w chełmskim Zespole Szkół Technicznych, gdzie był też trenerem dziewczęcej drużyny koszykówki.

Od 1 września 1998 r. był związany z gminą Biała Podlaska, gdzie wówczas zaczął pełnić funkcję dyrektora Szkoły Podstawowej w Woskrzenicach Dużych. Od 1999 r. do 2018 r. był dyrektorem w Gimnazjum w Ciciborze Dużym, zaś od 2018 r. do 12 czerwca 2023 r. w Szkole Podstawowej w Sławacinku Starym. 

Organizował zimowiska, wyjazdy na narty i rejsy żeglarskie. Zabierał na wyjazdy uczniów z problemami, aby chociaż na kilka dni mogli zapomnieć o swoich kłopotach i poczuć dziecięcą radość. Sprawdzał się jako nauczyciel, koszykarz i sędzia, trener, założyciel Bialskiego Stowarzyszenia Koszykówki "Kadet". 

 Jak zauważyli pracownicy Urzędu Gminy, szukał pomysłów, by tak zmienić szkołę wiejską, aby była dobrze postrzegana. Jego niespodziewane odejście dla wielu było wielkim szokiem.

16 czerwca ś.p. Stanisława Szewczyka, wieloletniego dyrektora, nauczyciela, wychowawcę i trenera, pożegnali: społeczność gminy Biała Podlaska, przyjaciele, nauczyciele i uczniowie ze szkoły w Sławacinku Starym, sportowcy oraz mieszkańcy wsi.

23 lipca w wieku 59 lat, po ciężkiej chorobie, zmarł wieloletni ordynator oddziału urazowo-ortopedycznego bialskiego szpitala lek. med. Dariusz Pilipiuk.

Urodził się 1 czerwca 1964 r. Był uczniem bialskiego I LO im J. Kraszewskiego. Tytuł lekarza zdobył na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie.

W 1991 r. rozpoczął pracę na stanowisku lekarza stażysty w bialskim Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym. Po ukończeniu stażu kontynuował zatrudnienie jako młodszy asystent i następnie asystent, a od 2000 r. jako starszy asystent oddziału urazowo-ortopedycznego.

Ś.p. Dariusz Pilipiuk uzyskał w 1995 r. I stopień specjalizacji w zakresie ortopedii i traumatologii, a w 2000 r. II stopień specjalizacji w dziedzinie ortopedii i traumatologii. Swoją wiedzę doskonalił podczas udziału w kursach krajowych i międzynarodowych.

Od 13 listopada 2012 r. do 28 lutego 2015 r. pełnił obowiązki ordynatora, a następnie do śmierci pracował jako ordynator oddziału urazowo-ortopedycznego WSzS. Już przed kilkoma laty pod jego kierownictwem w bialskim szpitalu, jako pierwszym w regionie, przeprowadzone zostały złożone artroskopowe rekonstrukcje stawu kolanowego z wykorzystaniem nowoczesnych implantów.

Lekarze z jego oddziału jako jedyni w regionie przeprowadzali niektóre artroskopowe operacje stawu kolanowego. Wykonywali pewien typ rekonstrukcji stożka stawu ramiennego, czym mogły pochwalić się tylko pojedyncze ośrodki w kraju i Europie.

4 września niespodziewanie zmarł w wieku 61 lat lek. wet. Andrzej Iwanicki. Po jego śmierci rozpaczali właściciele wielu leczonych czworonogów oraz wolontariusze związani ze schroniskiem dla zwierząt. 

Urodził się 23 października 1962 r. w Białej Podlaskiej, gdzie też ukończył SP 5 i LO im. E. Plater. W 1983 r. został absolwentem policealnego studium weterynarii w Sokołowie Podlaskim, a w 1992 r. otrzymał dyplom lekarza weterynarii na SGGW. 

W październiku 1992 r. zaczął pracę w bialskim oddziale rejonowym Wojewódzkiego Zakładu Weterynarii. Później, po reorganizacji, był zatrudniony w Powiatowym Inspektoracie Weterynarii, gdzie zajmował się nadzorem nad produkcją pasz.

Jego koledzy z dawnych lat wspominają, że sprawdzał się na wielu stanowiskach przy zwalczaniu chorób zakaźnych, przy badaniach kontrolnych zwierząt oraz produktach pochodzenia zwierzęcego. Mówią, że był miłym i uczciwym kolegą, sumiennym pracownikiem. W Inspekcji Weterynaryjnej pracował do 31 marca 2017 r., zarazem zajmując się prywatną praktyką weterynaryjną, której wyłącznie poświecił się w ostatnich latach.

Kiedy zajął się tylko lecznictwem małych zwierząt, zyskał setki sympatyków, którzy ratowali u niego swoich pupili. Bezpłatnie pomagał wielu bezpańskim zwierzętom, które przynosili do niego wolontariusze.

20 września w wieku 75 lat zmarł Ryszard Turyk, opozycjonista PRL, uznany regionalista i samorządowiec.

Urodził się 1 lipca 1948 roku w Międzyrzecu Podlaskim, gdzie ukończył szkołę podstawową oraz liceum ogólnokształcące. W 1973 r. uzyskał tytuł magistra filozofii KUL. W latach 1972-1982 pracował jako instruktor szkoleniowy w oddziale wojewódzkim Stowarzyszenia PAX w Lublinie, a później w Białej Podlaskiej. W latach 1980-1981 był aktywnym działaczem Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego "Solidarność" w Białej Podlaskiej.

Po wprowadzeniu stanu wojennego kontynuował działalność opozycyjną w "Solidarności". Był represjonowany. 

W 1982 r. podjął pracę jako nauczyciel w Szkole Podstawowej w Tłuśćcu, gdzie w latach 1994-95 był dyrektorem.

W 1989 r. został wybrany przewodniczącym Wojewódzkiego Komitetu Obywatelskiego NSZZ "Solidarność" w Białej Podlaskiej, a później przewodniczącym Miejskiego Komitetu Obywatelskiego w Międzyrzecu Podlaskim. Delegaci miast i gmin wytypowali go na przewodniczącego Bialskopodlaskiego Sejmiku Samorządowego.

W latach 1989-91 był członkiem Komitetu Obywatelskiego NSZZ Solidarność przy Lechu Wałęsie. Został jednym z założycieli Porozumienia Centrum – polskiej partii politycznej Jarosława Kaczyńskiego.

Kiedy likwidowano woj. bialskopodlaskie, został radnym i następnie wiceprzewodniczącym Rady Powiatu Bialskiego (w latach 1998-2001). Przewodniczył klubowi AWS w powiecie bialskim.

Spełnił się jako historyk i regionalista. W latach 1997-99 był redaktorem naczelnym samorządowego pisma "Głos Międzyrzecki".

Od 1997 r. do 2019 r. działał jako prezes Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Międzyrzecu Podlaskim i redagował "Rocznik Międzyrzecki". Pod jego przewodnictwem wydano wiele cennych opracowań i publikacji związanych w międzyrzeckim rejonem.

18 października w tragicznym wypadku w Żabcach koło Międzyrzeca Podlaskiego zginął lek. wet. Rafał Stawarz, człowiek znany jako specjalista w pow. radzyńskim i jako działacz – pszczelarz w pow. bialskim. Urodził się 30 maja 1974 r. w Trzcianie k. Rzeszowa. W Akademii Rolniczej w Lublinie ukończył weterynarię. Zatrudnienie jako lekarz weterynarii znalazł w renomowanej spółdzielni "Spomlek" w Radzyniu Podlaskim.

Lekarze weterynarii zajmujący się chorobami bydła prowadzili tam m.in. badania stad pod kątem chorób, zinterpretowali je w poszczególnych gospodarstwach i otoczyli zwierzęta dodatkową opieką. Badali też mleko kierowane do przetwórstwa.

Po pewnym czasie lek. wet. Rafał Stawarz wraz z kolegami utworzył w Radzyniu Podlaskim gabinet weterynaryjny Bovicare. Zajmował się m.in. testowaniem przy diagnostyce zwierząt nowoczesnych ultrasonografów.

Był ceniony za aktywność w związku pszczelarzy. Od ponad 30 lat zajmował się pszczelarstwem, czynnie działał najpierw jako skarbnik w zarządzie miejskiego koła tego związku w Białej Podlaskiej, gdzie wcześniej zamieszkiwał. Później został członkiem zarządu Związku Pszczelarzy Podlasie. Był doceniany za wspieranie starszych pszczelarzy i za prowadzone szkolenia dotyczące chorób pszczół. Jego koledzy wspominają go jako dobrego, koleżeńskiego człowieka, który potrafił pomagać innym w pasiekach. 

Pochowany został na cmentarzu Parafii Trójcy Świętej w Rokitnie. 

26 października w wieku 83 lat odszedł Ryszard Kornacki - międzyrzecki poeta, publicysta, ale przede wszystkim Honorowy Obywatel Miasta Międzyrzeca Podlaskiego. O smutnej dla całego regionu wiadomości poinformował pod koniec czwartkowej sesji Rady Miasta jej przewodniczący - Robert Matejek.

Związany od wielu lat z Międzyrzecem Podlaskim Ryszard Kornacki dwukrotnie otrzymał Nagrodę Literacką im. Józefa Czechowicza. Został również laureatem Honorowej Nagrody im. dr. Józefa Dietla. 

Twórca i wieloletni prezes Międzyrzeckiego Stowarzyszenia Teatralnego w Międzyrzecu Podlaskim i wiceprezes ds. wydawniczych Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Redaktor "Rocznika Międzyrzeckiego", edytor i redaktor tomików poetyckich młodych twórców. 

Był pomysłodawcą i współtwórcą Ogólnopolskiego Konkursu Literackiego im. Marii Konopnickiej dla uczniów szkół podstawowych, gimnazjów i liceów.

W 1999 roku otrzymał Honorowe Obywatelstwo Miasta Międzyrzeca Podlaskiego, a w 2003 roku Honorową Nagrodę Burmistrza Miasta Międzyrzeca Podlaskiego "Orlik 2002" i Puchar Starosty Bialskiego za szczególne osiągnięcia literackie oraz rozwijanie i promowanie bialskich talentów. 

W 2008 roku otrzymał honorową odznakę "Zasłużony dla Kultury Polskiej". W styczniu 2010 razem z żoną Krystyną otrzymał tytuł od dziennikarzy lubelskich mediów "Bene Meritus Terrae Lublinensi" (Dobrze zasłużeni dla ziemi lubelskiej). 

W 2019 świętował 60-lecie swojej pracy literackiej.