Niż to nic innego jak na zawinięty ślimak obracający się przeciwnie do kierunku ruchu wskazówek zegara.
Poznajmy dokładną definicje.
Niż baryczny – to obszar niższego niż otoczenie ciśnienia atmosferycznego. Podobnie jak wyż jest on wirem powietrznym, powietrze porusza się w kierunku centrum niżu po spirali przeciwnie do kierunku ruchu wskazówek zegara (kierunek cyklonalny), jednak zachodzące w nim zjawiska są o wiele intensywniejsze niż w wyżu, to tutaj możemy oczekiwać wystąpienia pogody ekstremalnej. Duże zachmurzenie jest typowe dla układu niżowego, występują tu opady, często silne oraz silne wiatry (wyjątkiem jest samo centrum niżu – tam raczej nie wieje). W lecie niż przynosi chmury, deszcz i obniżenie temperatury, ostatnio coraz częstsze są zjawiska ekstremalne, nawet w Polsce. Zimą natomiast niż oznacza najczęściej wzrost zachmurzenia, podwyższenie temperatury, odwilż. Ciśnienie w centrum niżu może jeszcze bardziej spaść – mówimy wtedy o pogłębianiu się niżu, lub zacząć wzrastać – niż się wtedy wypełnia.
Trasa niżów w europie
Jak powstaje?
Pogoda w Europie jest kształtowana przez poruszające się na wschód masy ciepłego powietrza z obszarów podzwrotnikowych oraz poruszające się na zachód zimne masy powietrza arktycznego. Powierzchnię styku tych dwóch mas powietrza nazywamy frontem polarnym. jest to front stacjonarny, jednak bardzo łatwo dochodzi w nim do zaburzeń. W wyniku występujących różnic w temperaturze i gęstości obu rodzajów powietrza, dochodzi do “wdzierania się” powietrza chłodnego w głąb ciepłego – masy te próbując się zmieszać zaczynają krążyć wokół siebie, powstaje ogromny wir powietrzny z frontami atmosferycznymi i obniżonym ciśnieniem w centrum – niż. Obszary niskiego ciśnienia rozciągają się początkowo tylko na kilkaset kilometrów, ale w ciągu swego dwu- czterodniowego życia mogą urosnąć do rozmiarów rzędu tysięcy km i przebyć z zachodu (znad północnego Atlantyku, gdzie powstają) na wschód (nad zachodnią Rosję i Syberię, gdzie zanikają) równie wielki dystans. W niżu powietrze unosi się do góry, w miarę wznoszenie jego ciśnienie i temperatura spada, dochodzi do kondensacji zawartej w nim pary wodnej i powstania gęstego zachmurzenia, opadów i porywistych wiatrów (czasem nawet bardzo porywistych, wszak cyklony tropikalne to też niże).
Czym większa różnica w ciśnieniu pomiędzy obszarem niskiego ciśnienia a wysokim, dochodzi do zagęszczenia się izobarów i mamy sztorm na morzu a na lądzie wichurę.
To daje takie skutki:
